عشقم نازنین رقیه

سلام دختر ناز و قشنگم.  بهترین هدیه خدا دوستت دارم. نمیدونم چرا همش روزهای نزدیک تولدت یاد وبلاگ می افتم.  نوشتن برای تو خیلی خوبه.  مشغله ها گاهی ادم رو از لذت ها دور میکنن و فراموش میکنی که جای دنج گیر بیاری و چایت رو بنوشی و غرق در لذت بشی. کی فکرش رو میکرد یه روز کرونا کل دنیا رو بگیره و حتی مسافرت های پی در پی و اعصاب خورد کن پدرت و دورهمی های اجباری بشن ارزو. چند روز پیش با کلی ترس و دعا و نذر و نیاز یه سر رفتیم مشهد. بعد دوسااااال. دیگه داشتم دیوونه میشدم. من حرم لازم بودم. حتی اگر حرم رفتن گناه بود. من بازم برای امید به زندگی باید میرفتم حرم. چند ماه  پیش بابایی برای تولدم یه جفت کبوتر سفید خرید. ...